14 Mart 2014 Cuma

HAYAT-İLHAM-GERÇEK ya da AŞK

    İlham dediğimiz şeyin çok münasebetsiz olduğunu tecrübe ettiğim günlerden bugün...
Zaten hep böyle değilmidir, ya da benmi çok farklı bakıyorum olaylara...AKIŞA ???
köşene çekilmiş sakin sükun okurken yine satırları, bir anda esiri olduğun teknoloji ürünlerinden olan olur olmaz yerde zıııır diye çalan telefonun bu defa...şarjım bitiyor benim sinyalleri vermeye başlar...umursamamak nereye kadar ?? ara tara bul şarj aletini gözlerin yakınında şarj etmek üzere uygun bir priz arar... bulamazsın,,küfrede ede gider namüsait bir yerde şarj olması için bırakırsın.
   Şimdi siz, eee ne var bunda bunumu yazıyorsun diyorsunuz ya :))
-Mesele sonrası...
Tekrar çekildim köşeme aldım kitabımı, 1,2,3,4 derken gözüm ayağımın dibindeki prize ilişti...
tam okkalı bi küfür çıkacakken ağzımdan, ampul yandı ilham geldi !!
    Mesele şu ki gerek şu basit şarj olayında, gerekse hayatımın ve hayatımızın her alanında aradığımızı, ararken değilde hep ummadığımız anda beklenmedik zamanlarda buluruz..( gerçek aşk gibi )
olaya okadar çok konsantre oluyoruz ki olgudan uzaklaşıyoruz... AKLIMIZDA ARAMA EYLEMİ, FİKRİMİZDE; BULSAKTA BIRAKSAK ARAMAYI...
Çok problemliyiz çokkk...


NOT: En çok koyanda, şu aramzken bulduğum, ilhamına tükürdüğüm ayağımın dibindeki prizin bozuk çıkıp telefonu şarj etmemesiydi...
şşşşşşş... bu ironik bi olay değil... gerçek aşk gibi işte (anlayana)