"H!"

Merhaba;

Hatta uzun bir aradan sonra merhaba... Şuan buraya bir kaç cümleye başlamış olabilirim fakat zihnime hücum eden fikirler harflerden kelimelere can bulmak için çırpınıyorlar.

Hem aleni şekilde ifade edilmemek, hemde mecazlarla dannnn!! diye ampulleri yakmak istiyorlar.
Aslında nereden başlayacağımı bilmemekle beraber, çıkış noktası bulmakta pek zorlanmayacağımdan eminim.

Mesela... Şuan sağ şakağımın üzerinden başlayarak beynimi saran ağrı, mazoşizim denemez buna fakat acı dahil bütün duyguları hissetmeyi seviyorum galiba. (özellikle böyle durumlarda)
Böyle durumlar demişken.. havalarda bozdu iyice...Sonbahar nasılda hissettiriyor kendini bazen kendi kendime teşhis koyarcasına acaba manikmiyim ben desem de bozulan ya da bozulmaya yüz tutan şeylerin, bozuk havalara denk gelmesinin tesadüfi sonbaharında olduğumun farkındalığına erişeli oldukça uzun bir zaman oluyor.

Galiba yapamayacağım. Yani zihnime üşüşen fikir kaosunu süslemek gelmiyor içimden. Her ne kadar onlar kendilerini bu şekilde daha büyüleyici kıldıklarının eminliğinde olsalar da,

"zor hemde çok zor, ciğerlerin acıyana kadar koşmaktan daha zor durup beklemek ve sabretmek ... belirsizlikler içinde gözlerine fulu bir perde inmişcesine seçememek."

SÖYLEYECEKLERİM BU KADAR!

Sevgiler...